ستایش

افتادگی اموز اگر طالب علمی هرگز نخورد اب زمینی که بلند است

ستایش

افتادگی اموز اگر طالب علمی هرگز نخورد اب زمینی که بلند است

سلام

تنهایی من
به اندازه ی
یک دریای طوفانی دیگر است و یک کشتی غرق شده ی متروک
تنها گاه گاهی
ماهی های کوچک حادثه
به سراغش می آیند
گل و لاله سکوت
بر آن نشسته
ودیری نمی پاید
که خواهد پوسید
آیا پیدا خواهد شد ؟
تور مخکمی که تنهایی مرا نجات دهد .


نظرات 1 + ارسال نظر
وحید پنج‌شنبه 26 دی‌ماه سال 1387 ساعت 12:34 ب.ظ http://www.rehabilitationmanagement.blogsky.com

سلام
قشنگه ولی چرا اینقدر تلخ

شیرینش رو شما بفرستین تا ثبت کنیم

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد